REUMATOIDNI ARTRITIS (reumathoid artritis)

-Reumatoidni artritis (reumathoid artritis) je sistemska bolest vezivnog tkiva, hroničnog toka, inflamacijkog karaktera, koja obično zahvata zglobove simetrično. Kod nekih ljudi obolelih od reumatoinog artritisa nastaju promene na unutrašnjim organima i sistemima. tada se govori o postojanju reumatoidne bolesti.

-Učestalost ove bolesti je od 0,5 % do 1% svim rasnim grupama i u svim geografskim područjima. Najčešće se javlja između treće i pete decenije života i to češće kod osoba ženskog pola, u odnosu 3:1, ali se ova razlika ali se ova razlika smanjuje kod osoba koje obole od ove bolesti posle 50 godina života, kada ovaj odnos iznosi 1,4:1.

Rezultat brojnih faktora - genetika najbitnija

-Etiologija reumatoidnog artritisa(reumathoid artritis) još uvek je nepoznata, ali je verovatno uslovljena dejstvom kako spoljašnjih, tako i unutrašnjih činilaca. U unutrašnje činioce se ubrajaju genetski, imunološki, biohemijski i endokrini faktori, a značajnu ulogu imaju i psihogeni faktori. Genetski faktori su najvažniji unutrašnji činioci a to potvrđuje bolesti kod dva ili više članova iste porodice, posebno kod identičnih blizanaca. Spoljašnji faktori se odnose na postojanje infekcije, pri čemu su istraživanja usmerena prema proučavanju uloge virusa i bakterija u nastanku bolesti. Iako je etiologija bolesti do današnjih dana nedovoljno poznata, može se reći da je nastanak reumatoidnog artritisa uslovljen istovremenim dejstvom genetskih faktora rizika, promenama na imunskom sistemu organizma i spoljašnjim faktorima.

Simptomi i kako ih prepoznati

-simptomi kod reumatoidnog artritisa, kod 80% obolelih, počinju neprimetno i sa nejasnim i neprimetnim tegobama u trajanju od više nedelja. Posle ovog asimptomatskog perioda obično se javlja zamaranje, malaksalost(lassus), opšta slabost, gubitak apetita i telesne težine, promena raspoloženja, pojačano znojenje, kao i blago povišena telesna temperatura. Ovakvu kliničku sliku prate bolovi u mišićima (musculus) i zglobovima (artus). Jutarnja ukočenost je simptom karakterističan za ovu bolest, kako u početku, tako i u daljem kliničkom toku bolesti. Njeno trajanje je obično višečasovno, a značajno u postavljanju dijagnoze je ono duže od 60 minuta. Opisuje se kao nemogućnost obavljanja jutarnjih aktivnosti- umivanje, češljanje, nemogućnost savijanja i opružanja šake, osećaj kao da je ruka u rukavici, osećaj otuđenosti šaka. Povlačenje jutarnje ukočenosti nastaje nakon aktivnih vežbi ili spontano. Bolovi u zglobovima se najpre javljaju pri pritisku(pressus), a kasnije su prisutni u mirovanju, javljaju se spontano sa pojačanjem ujutru. Pored bolova(dolor) javlja se i otok(oedema), povišena lokalna temperatura, crvenilo kože na zglobovima, otežana pokretljivost i pojava deformiteta(malformatio).

Kristina Mojsilović I5