Pušenje duvana je aktivno i pasivno udisanje duvanskog dima koji nastaje nepotpunim sagorevanjem duvana. Navika pušenja datira od 5000—3000. godine p. n. e. Duvan je u Evropu i Aziju stigao u 16. veku i postao popularan uprkos brojnim studijama o njegovoj štetnosti.Naučnici u Nemačkoj su u kasnim 1920-im otkrili vezu između raka pluća i pušenja duvana kada su započete i prve aktivne antipušačke kampanje. Godine 1954. grupa naučnika je povezala pušenje duvana sa povećanom smrtnošću među lekarima. Tokom druge polovine 20. veka sve više raste broj dokaza o povezanosti pušenja i duvanskim dimom izavanih bolesti kod čoveka. Ovi dokazi donekle su uticali na smanjenje broja pušača u razvijenim zemljama sveta. Međutim, zbog nedovoljne zdravstvene prosvećenosti u zemljama trećeg sveta pušenje je stalno u porastu i predstavlja sve veći zdravstveni problem.
Udisanje duvanskog dima je najčešći oblik konzumiranja duvana. Samom duvanu se u procesu proizvodnje dodaju razni aditivi za pospešivanje prinosa, promenu boje, mirisa, lakšeg sagorevanja itd čime se još više procesom pirolize povećava njihova toksičnost.Dim koji se stvara sagorevanjem takvih supstanci, zajedno sa duvanskim dimom, udisanjem dospeva do plućnih alveola, preko čijih zidova se, procesom difuzije, nikotin i ostale štetne materije unose u krvotok. Kao rezultat štetnog dejstva duvanskog dima u organizmu raste krvni pritisak, brzine otkucaja srca i nastaju brojni drugi organski i psihički poremećaji. Organizam u kontaktu sa nikotinom proizvodi dopamin i endorfin koji se povezuju sa osećajem zadovoljstva kod pušača i stvaranjem zavisnosti. Od 2000. godine preko 1.22 milijarde ljudi na planeti puši duvan. Učestalost pušenja duvana je veća kod muške populacije, mada se kod mlađih pušača izjednačava odnos između muških i ženskih pušača.
Duvan kao medicament:
Duvan se kao medikament i pomoć kod lečenja bolova uva i zuba koristio u civilizacijama Južne Amerike 5000—3000. godine pre nove ere.Kasnije je u tim istim civilizacijama pušenje zastupljeno kao navika i sociološka pojava.Takođe, u plemenima Severne Amerike duvan se koristio i u raznim društvenim prilikama, kao što su sastanci, dogovori i pregovori između plemena.Duvan se koristio i tokom religijskih rituala.
Udisanje duvanskog dima je najčešći oblik konzumiranja duvana. Samom duvanu se u procesu proizvodnje dodaju razni aditivi za pospešivanje prinosa, promenu boje, mirisa, lakšeg sagorevanja itd čime se još više procesom pirolize povećava njihova toksičnost.Dim koji se stvara sagorevanjem takvih supstanci, zajedno sa duvanskim dimom, udisanjem dospeva do plućnih alveola, preko čijih zidova se, procesom difuzije, nikotin i ostale štetne materije unose u krvotok. Kao rezultat štetnog dejstva duvanskog dima u organizmu raste krvni pritisak, brzine otkucaja srca i nastaju brojni drugi organski i psihički poremećaji. Organizam u kontaktu sa nikotinom proizvodi dopamin i endorfin koji se povezuju sa osećajem zadovoljstva kod pušača i stvaranjem zavisnosti. Od 2000. godine preko 1.22 milijarde ljudi na planeti puši duvan. Učestalost pušenja duvana je veća kod muške populacije, mada se kod mlađih pušača izjednačava odnos između muških i ženskih pušača.
Duvan se kao medikament i pomoć kod lečenja bolova uva i zuba koristio u civilizacijama Južne Amerike 5000—3000. godine pre nove ere.Kasnije je u tim istim civilizacijama pušenje zastupljeno kao navika i sociološka pojava.Takođe, u plemenima Severne Amerike duvan se koristio i u raznim društvenim prilikama, kao što su sastanci, dogovori i pregovori između plemena.Duvan se koristio i tokom religijskih rituala.
Нема коментара:
Постави коментар