Aritmija je nenormalni srčani ritam, a
obično uključuje nepravilnosti u frekvenciji i redosledu što se može
jasno videti na EKG -u. Naziv aritmija nije pravilan jer doslovno
prevedeno znači "bez ritma" - umesto reči "aritmija"
podesniji bi bio naziv "disritmija", međutim on se ne koristi nego se
koristi naziv aritmija. Sve aritmije, a pogotovo one hronične mogu biti opasne.
Nepravilnim radom srca ono ne obavlja svoju funkciju zadovoljavajuće, što šteti
organizmu, a osim toga, srce se opterećuje, ugrožava samo sebe i može doći do
razvoja ozbiljnijeg oštećenja srčanog mišića. Hronična aritmija može oštetiti i
oslabiti srčani mišić.
ETIOLOGIJA
Aritmije
nastaju zbog nenormalnog stvaranja ili provođenja impulsa. Mogu se javiti i kod
normalnog zdravog srca - ektopički udarci, atrijske fibrilacije,
ventrikularne i supraventrikularne aritmije mogu se javiti i kod potpuno
zdravih ljudi. Aritmije mogu uzrokovati psihološki uzroci, bolest ili
neki lekovi. Aritmija može biti tahikardija tj. ubrzani rad srca,
obično iznad 100 otkucaja u minuti, ili usporenje rada srca koje se
zove bradikardija, a počinje kada se brzina rada srca smanji ispod 60
otkucaja u minuti. Normalni uzroci tahikardije su emocionalna uzbuđenost,
telesni napor, groznica ili stres. Bradiaritmija se normalno
pojavljuje tokom sna. Najčešća bolesna stanja koja uzrokuju aritmije su
akutni infarkt srca (80%) i angina pektoris ili neko drugo
oštećenje srčanog tkiva. U suštini bilo kakvo oštećenje srčanog tkiva ili
promene u sastavu elektrolita srca mogu izazvati promenu srčanog ritma. Hipertireoza, hipotireoza, hipoadrenalinizam, hiperkalemija, hipokalemija i drugi
elektrolitski poremećaji pogoduju aritmiji. Takođe, aritmiju može
izazvati anestezija, a 25% pacijenata koji uzimaju srčane
glikozide imaju aritmije. Neki lekovi, poput srčanih
glikozida, simpatolitika ili parasimpatomimetika mogu
promeniti brzinu rada srca, bilo zbog izravnog učinka na srčano tkivo, bilo
preko živčanog sustava. Takođe, brojni lekovi mogu izazvati aritmije, a takve
lekovima izazvane aritmije mogu biti i po život opasne.
Aritmija
može predstavljati gubitak normalne komunikacije između atrijskog provodnog
sistema i ventrukula.
Zbog činjenice da su atriji električno izolovani od ventrikula i povezani su
samo AV spojem, atriji mogu ući u tahikardiju bez poremećaja rada ventrikula.
Često se upotrebljavaju pojmovi ventrikulske i supraventrikulske aritmije.
Ventrikulske aritmije dolaze iz ventrikula, a supraventrikulske dolaze iz dela
srca iznad ventrikula, bilo iz atrija ili AV čvora.
ARSIĆ TEODORA I-2
Нема коментара:
Постави коментар