MONOPRIL

Terapijske indikacije

• Hipertenzija

Lek Monopril je indikovan za terapiju hipertenzije, kao monoterapija ili u kombinaciji sa drugim
antihipertenzivnim lekovima. Antihipertenzivno delovanje leka Monopril i istovremeno primenjenih diuretika
uglavnom je aditivno.

• Srčana insuficijencija

Monopril je indikovan za terapiju srčane insuficijencije u kombinaciji sa diureticima koji ne štede kalijum i,
ukoliko je potrebno, preparatima digitalisa. Kod takvih bolesnika fosinopril poboljšava simptome i toleranciju
fizičkog napora, umanjuje ozbiljnost srčane insuficijencije i smanjuje učestalost hospitalizacija usled srčane
insuficijencije.

Doziranje i način upotrebe


Oralna upotreba. Tabletu progutati celu, bez žvakanja ili drobljenja, sa dovoljnom količinom vode.

**Doziranje**

Pacijenti sa hipertenzijom koji ne primenjuju diuretike

Dozni interval je 10 - 40 mg dnevno, primenjen u pojedinačnoj dozi, bez obzira na obroke. Uobičajena početna doza je 10 mg dnevno. Doziranje može da se prilagodi nakon 4 nedelje, u zavisnosti od postignutog sniženja
krvnog pritiska. Dozama većim od 40 mg ne postiže se dodatno sniženje krvnog pritiska. Ukoliko adekvatna
kontrola krvnog pritiska ne može da se postigne samo primenom leka Monopril, u terapiju može da se uključi
diuretik.

Pacijenti sa hipertenzijom koji istovremeno primenjuju diuretike

U cilju smanjenja rizika od prekomernog sniženja krvnog pritiska, preporučuje se prekid terapije diureticima
nekoliko dana pre započinjanja terapije lekom Monopril. Ukoliko se nakon perioda od 4 nedelje oceni da krvni
pritisak nije adekvatno kontrolisan, terapija diureticima može da se nastavi. Ukoliko nije moguće da se diuretik
isključi iz terapije, treba primeniti početnu dozu leka Monopril od 10 mg, uz pažljiv medicinski nadzor tokom
nekoliko sati, do stabilizacije krvnog pritiska. Uprkos značajnom sniženju krvnog pritiska kod bolesnika koji su
na terapiji diureticima, prosečna moždana cirkulacija održava se u periodu od 4 - 24 sata nakon primene
fosinoprila.

Srčana insuficijencija

Preporučena početna doza je 10 mg jednom dnevno. Terapiju treba započeti pod medicinskim nadzorom.
Ukoliko pacijenti dobro podnose početnu dozu, ona se može postepeno povećati i do 40 mg jednom dnevno.
Može doći do pojave hipotenzije nakon primene početne doze leka Monopril, ali to ne isključuje dalje pažljivo
titriranje doze leka koje se obavlja nakon uspešno uspostavljene kontrole hipotenzije. Kada je potrebno,
Monopril se primenjuje u kombinaciji sa diureticima i preparatima digitalisa.

Srčana insuficijencija - pacijenti sa povećanim rizikom

Započinjanje terapije lekom Monopril u bolničkim uslovima preporučuje se kod pacijenata sa teškom srčanom
insuficijencijom (NYHA IV) i kod onih sa posebnim rizikom od hipotenzije nakon prve doze, kao što su
pacijenti koji primenjuju više diuretika ili visoke doze diuretika (npr. više od 80 mg furosemida), pacijenti sa
hipovolemijom, hiponatremijom (natrijum u serumu < 130 meq/L), prethodnom hipotenzijom (sistolni krvni
pritisak < 90 mmHg), pacijenti sa nestabilnom srčanom insuficijencijom i pacijenti koji uzimaju visoke doze
vazodilatatora.

Doziranje kod dece i adolescenata

Ne preporučuje se primena leka u ovoj starosnoj grupi.
Klinička iskustva o primeni fosinoprila kod dece sa
hipertenzijom starije od 6 godina su ograničena. Nije utvrđena optimalna doza
kod dece bilo kog uzrasta. Ne postoji odgovarajuća doza leka kod dece telesne mase ispod 50 kg.

Doziranje kod starijih osoba

Kod starijih pacijenata sa klinički normalnom renalnom i hepatičkom funkcijom nije potrebno prilagođavanje
doze, obzirom na to da nije utvrđeno da se kod njih farmakokinetički parametri ili antihipertenzivni efekat
fosinoprilata razlikuju u odnosu na mlađe pacijente.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre

Terapiju treba započeti dozom od 10 mg dnevno. Iako brzina hidrolize može biti smanjena, stepen hidrolize nije
umanjen kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. U ovoj grupi pacijenata, ima pokazatelja smanjenog
hepatičkog klirensa fosinoprilata sa kompenzatornim povećanjem renalne ekskrecije.

Doziranje kod pacijenta sa oštećenom funkcijom bubrega

Terapiju treba započeti dozom od 10 mg. U zavisnosti od kliničkog odgovora, doza može da se poveća do
postizanja željenog terapijskog odgovora.
Resorpcija, bioraspoloživost, vezivanje za proteine, biotransformacija i metabolizam uglavnom nisu promenjeni kod pacijenata sa oslabljenom renalnom funkcijom. Kod pacijenata sa smanjenom renalnom funkcijom, klirens
fosinoprilata je oko 50% manji nego kod pacijenata sa normalnom renalnom funkcijom. Ipak, s obzirom da
hepatobilijarna eliminacija kompenzuje bar deo umanjene renalne funkcije, ukupan klirens fosinoprilata
uglavnom nije promenjen u širokom opsegu stepena renalne insuficijencije (klirens kreatinina od manje od 10 do
80 mL/min/1,73 m2
, uključujući i krajnji stepen renalne insuficijencije).
Hemodijaliza i peritonealna dijaliza nisu efikasne u uklanjanju fosinoprilata. Peritonealni klirens nije značajan i
kreće se u opsegu od 0,07 do 0,23 mL u minutu. Slično je i kod hemodijalize, gde se za četiri sata izbaci samo
oko 1,5% primenjene doze. Klirens fosinoprilata putem hemodijalize i peritonealne dijalize iznosi 2% odnosno
7%, u odnosu na klirens uree. Stoga nije potrebno prilagođavanje doze kako bi se korigovao gubitak leka
navedenim procedurama.
Fosinopril nije odobren za primenu kod akutnog infarkta miokarda.

Neželjena dejstva

-Infekcije (INFECTIO)
-Infestacije (INFESTATIONIBUS)
-Poremećaji krvi (SANGUIS)
-Poremećaji metabolizma i ishrane (NUTRITIONEM ET METABOLISMI PERTURBATIONES)
-Psihijatrijski poremećaji (PSYCHIATRICIS PERTURBATIOES)
-Poremećaji nervnog sistema (MORBOSITATES SYSTEMATIS NERVOSI)
-Poremećaji oka (OCULI PERTURBATIONES)
-Vaskularni poremećaji (MORBOSITATES VASCULARES)

Sadržaj leka

-Laktoza (LACTOSE)
-Monohidrat (MONOHYDRATE)
-Kroskarmeloza-natrijum (SODIUM CROSCARMELLOSE)
-Skrob (AMULUM)
-Celuloza (CELLULOSE)
-Glicerd dibehenat (GLICERD DIBEHENATE)

LEK SE NE MOŽE IZDATI BEZ LEKARSKOG RECEPTA!

                                           Danilo Andrić I1